Taemin pt. 13

Poprzedni rozdział

Następnego dnia miałaś bardzo dobry humor. Cały dzień spędziłaś na przygotowaniach do debiutu z Kaiem. Bawiłaś się jak nigdy. Poznałaś go bardziej i zaczęłaś dostrzegać to, ze jest naprawdę fajny. Nawet miałaś okazję zaznajomić się z całym exo. Nadal nie rozumiesz dlaczego wszyscy twierdzą, że są rozpieszczonymi smarkaczami czy coś w tym stylu. No wszyscy to Henry i SHINee. Ale wcześniej to były jedyne osoby z SM z jakimi miałaś kontakt. Spędzałaś z nimi coraz więcej czasu. Nawet nie zauważyłaś kiedy nastąpił dzień debiutu na scenie. Teledysk czy sama płyta przyjęła się z bardzo dużą aprobatą fanów. Sporo exo-l zaczęło ci kibicować. Nawet ogłoszenie twojego „związku” z Kaiem dobrze się przyjęło. Przez zapchany grafik nie miałaś czasu nawet na zmęczenie, więc kontakt ze światem w pewnym stopniu też utraciłaś. Tylko od czasu do czasu wpadałaś na kogoś przez przypadek. Na całe szczęście na Taemina nie wpadałaś. Coś z byt dobrze ci szło. Myśli zamiast robić się dobre robiły się coraz bardziej pesymistyczne. Nic nikomu o tym nie mówiłaś, ale nie wierzyłaś w to aby tyle dobrych rzeczy działo się na raz. 1 było pewne coś się wydarzy, i będzie to coś złego. Tylko jeszcze nie wiedziałaś co to ma być. Od samego rana trenowałaś układy do występu. Potem zostałaś porwana przez kosmetyczki. Na twoje nie zadowolenie to nie była ani SooZee ani Meg. Nawet nie wiesz co się z nimi stało. Dopiero teraz sobie uświadomiłaś, ze od ponad 5 miesięcy ich nie widziałaś. Nowa stylistka nie była zła czy coś, ale byłaś już przyzwyczajona do tych wiecznie rozgadanych dziewczyn, które aż tak bardzo nie różniły się wiekiem od ciebie. Kiedy makijaż był gotowy nie mogłaś przestać się podziwiać. Zmieniłaś się od czasów przybycia do wytwórni. Jakby nie patrzeć to minął już rok. Westchnęłaś. Tyle różnych zmian w tak krótkim odstępie twojego życia. Z delikatnej i skromnej licealistki zamieniłaś się w seksowną i wysportowaną kobietę, która już zakończyła swoją naukę. Zauważyłaś, że w ciągu tego roku włosy zdążyły ci sporo urosnąć. Kolor- zawsze naturalny, po prostu z natury miałaś czekoladowe a teraz czarne, i te czerwone końce z czasów kręcenia dramy też zniknęły. Rysy twojej twarzy też się zmieniły. Przez to, że schudłaś to teraz masz teraz bardziej wystające kości policzkowe. Wstałaś z krzesła i obejrzałaś się całą. Kiedyś mogłaś tylko marzyć o wystających obojczykach czy też tak bardzo kościstych nadgarstkach. Same ręce i nogi masz teraz bardzo umięśnione. Pamiętasz jak 2 miesiące temu prezes dał ci zakaz chodzenia na siłownię bo zaczynałaś dostawać „męskich” mięśni od ćwiczeń. Pomimo tego, ze zawsze byłaś blada to teraz przez brak czasu na długie spacery czy też zwykłe opalanie, jesteś jeszcze bardziej biała niż wcześniej. Aż przy tych czarnych włosach wyglądasz jak nieboszczka. W sumie jakby spojrzeć tak, z przymrużeniem oczu, to wyglądasz jak kostucha. Wydajesz się być słaba a tak naprawdę to jesteś silna. Ba nawet wygrałaś w siłowaniu na rękę z Suho i Chanem. Przez tydzień chodzili wściekli na ciebie. Spojrzałaś na buty. Kiedyś chodzenie w 10 było dla ciebie mordęgą. A teraz możesz bez problemu biegać w 20. Obróciłaś się 2 razy aby zobaczyć jak spódnica faluje. Sam strój całkowicie się różni od twojego poprzedniego stylu. Czarno-srebrny top z ćwiekami, spódnica od pasa ledwo sięgająca za pośladki. Rozkloszowana z tiulem i dużą ilością falbanek, czarne kolanówki z szwem z tyłu i do tego czarne szpilki. Tak bardzo się zmieniłaś. Tylko pytanie czy to zmiana wynikająca z ciebie czy z wytwórni. Do Sali wszedł członek Stuff oznajmiający, że już czas aby wyjść. Poszłaś za kulisy. Już stał tam Kai i reszta exo życząca mu powodzenia. Jeszcze trochę się powygłupiali i poszli zająć swoje miejsca na widowni. Stanęłaś obok piosenkarza. Był ubrany w czarny smoking, i jak to stwierdził Chanyeol, wyglądał jak agent 007. Uśmiechnął się do ciebie.

- Stresujesz się?- Spytał. Przewróciłaś oczami.

- Nie w cale, tylko zaraz zwrócę wszystko co dzisiaj jadłam- Odpowiedziałaś pełna sarkazmu. On się tylko uśmiechnął i życzył połamania nóg po czym poszedł na swoje miejsce. Na scenę wejdziecie z dwóch różnych stron sceny. Kiedy zostałaś sama stres się zwiększył. Marzyłaś aby twoi rodzice tu byli, albo chociaż twoja siostra. Ale straciłaś z nimi kontakt. Nawet Sandy nie odpisuje. Stwierdziłaś, że to po prostu z powodu przygotowań do debiutu gdyż za 2 tygodnie ona tu będzie stać. Dlatego teraz zostałaś sama. Ty z resztą też nie będziesz na jej debiucie bo wtedy jedziesz promować płytę. Już masz zaplanowane całe 2 miesiące. Znaczy ty tylko wiesz o 2, bo jak stwierdził manager wolne miejsca masz dopiero za 3 lata. Usłyszałaś intro. Zaraz będziesz musiała stanąć na scenie. Publiczność zaczęła skandować imię Kaia i twoje. Hah czyli jest ktoś kto nie przyszedł tu tylko ze względu na niego. Ostatni głęboki wdech i wyszłaś na scenę. Zaczęłaś śpiewać zaplanowaną piosenkę. Przy 2 zwrotce wchodzi Kai. Czujesz się trochę spokojniejsza. Kończycie. Gaśnie światło. Teraz czas na taneczne performance. Kiedy światło ponownie się zapala z głośników lecie twoja 2 piosenka. Musisz tym razem jednocześnie śpiewać i tańczyć. Miałaś z synchronizacją małe problemy, ale starasz się jak najbardziej możesz. Nie chcesz nikogo zawieść. A zwłaszcza samej siebie. Po tańcu Kai zamienia się w MC i przedstawia cię publiczności. Jest puszczany filmik z pozdrowieniami od fanów z całego świata. Łzy podchodzą ci pod powieki. Czujesz jak rozpiera cię szczęście. Potem przychodzi czas na pytania od fanów. Ostatnia piosenka, tym razem solowa, i koniec. Schodzisz ze sceny. Stylistka szybko cię porywa i zmienia strój, makijaż i fryzurę. Teraz czas na bankiet. Do świateł fleszów już się przyzwyczaiłaś, dlatego powoli zaczęłaś wracać do siebie. Kiedy fotoreporterzy już wyszli zaczęliście świętować. Najpierw prezes wzniósł toast a potem alkohol lał się hektolitrami. Stres dał miejsce chillout’wi. Kiedy poczułaś zawroty głowy poszłaś usiąść. Po chwili Kai się dosiadł.

- Jak się czujesz jako piosenkarka?- Spytał.

- W sumie nie czuję żadnej różnicy- Powiedziałaś zgodnie z prawdą. Zaśmiał się. Polał tobie i tobie.

- Za Ronnie, świetną piosenkarkę i dziewczynę, która skradła mi serce.- Wzniósł toast po czym wypił wszystko za jednym razem. Ty natomiast patrzyłaś na niego z szeroko otwartymi oczami. Czy on przed chwilą wyznał mi miłość? Spojrzałaś na niego. Miał mętne spojrzenie i zaczerwienione policzki. Nie to pewnie dlatego, że jest pijany, prawda?

- A ty….. a ty nic nie czujesz. Starałem się zwrócić na siebie twoją uwagę, ale to tylko prowadziło do kłótni. Z czasem straciłem wenę jak mam się przybliżyć do siebie. Wymyśliłem sposób, zrobiłem wam te zdjęcia…. Wiesz, że chciałem je wykorzystać? Nienawidziłem ciebie, nienawidziłem Taemina, nienawidziłem siebie. Chciałem go zniszczyć. Zmusić cię do bycia ze mną. Wierzyłem, że wtedy coś poczujesz….. jednak nic. Nadal nie zwracałaś na mnie uwagi. Groźby…… zastraszanie, nic nie pomogło……. Wiesz, że cały czas cię stalkowałem na Internecie? Nie mogę znieść widoku ciebie z innymi. Nawet jak nie jesteśmy razem mam ochotę zabić każdego faceta, który choć na ciebie spojrzy.- Przybliżył się do ciebie. Odsunęłaś się od niego, co poskutkowało tym, że leżałaś, prawie, a on „wisiał” nad tobą.- Boisz się mnie?- Spytał z miną szaleńca. Poczułaś jak strach cię ogrania. Im bliżej się przysuwał tym to uczucie rosło. Odepchnęłaś go i chciałaś odejść. Chwycił cię za nadgarstek. Jak na kogoś pijanego ma refleks. Próbowałaś się wyrwać. Na nic. Wstał i przysuną się do ciebie.

- Nie odchodź…..- Powiedział cicho, gdyby nie te jego szaleńcze spojrzenie mogła byś pomyśleć, że płacze. Przytulił cię. Twoja kolejna próba odepchnięcia go od siebie poszła się bawić na Majorkę. Odsunął się delikatnie. Spojrzał ci w oczy. Miałaś wrażenie, ze jego spojrzenie wypala cię od środka. Jednak po chwili zmienił się jego wyraz twarzy. Był….. przygnębiony.- Wciąż coś do niego czujesz….. nawet nie próbuj zaprzeczać. Pierwszej miłości się nigdy nie zapomina a ja zabrałem ci czas, w którym być mogła to zrobić. Rozumiem, ze nie będziesz chciała mnie teraz znać, ale……… proszę daj mi ostatni pocałunek.- Mówił to z błagalnym i wręcz błagającym wzrokiem. Czułaś, że już na pewno mówi jako trzeźwa osoba. Z tego co mówił to jego miłość była… jest? Toksyczna i nie chce cię zatruwać. Nic nie możesz mu dać. Nie obiecasz, że coś poczujesz…. Bo to nigdy nie nastąpi. Jedyne co możesz mu dać to…….. Zbliżył usta powoli do twoich i delikatnie cię pocałował. Nie wyrywałaś się. Miałaś wrażenie, że to jest pożegnanie. Odsunął się od ciebie i odszedł. Tak jakby ten pocałunek pozwolił mu się uwolnić od tego wszystkiego. Z tym pocałunkiem stracił wszystko…. A ty znowu poczułaś pustkę w sercu. Nie…… żeby coś tam czuć najpierw trzeba mieć to serce. A twoje postępowanie w przeciągu ostatniego roku pokazuje, że ty go nie posiadasz. Poczułaś się jak ta zła czarownica z każdej bajki. A może ty naprawdę nią jesteś? Rozejrzałaś się dookoła. Wszyscy świętują, są tak mocno pijani, że nie zauważą twojej nieobecności. Wzięłaś swoje rzeczy. Nie za bardzo wiedziałaś co masz zrobić. On miał rację nie dostrzegam niczego i ciągle żyje tym co było kiedyś z Taeminem. Nie potrafię go puścić. I przez to krzywdzę ludzi dookoła. Zrobiło cię się zimno od tego chodzenia po ulicach. Na dworze nie było prawie nikogo. Może to dobrze? Należy mi się samotność za to co robiłam. Szłaś tak długo aż nie zaczęły cię boleć nogi. Jednak nie przejęłaś się tym. Im mocniejszy ból fizyczny czułaś tym czułaś się, że to zapłata za to co robiłaś. Chciałaś aby cię bolało. Krew leciała coraz mocniej. Jednak ty chciałaś aby ból fizyczny zakrył ten psychiczny. Niestety na nic. To w cale nie pomogło. Nagle źle nadepnęłaś i skręciłaś sobie obcas. Rozejrzałaś się dookoła. Zobaczyłaś mały namiot z przekąskami. Postanowiłaś tam wejść. Kiedy odsłoniłaś materiał ciepło uderzyło z impetem w twoją twarz. W środku były tylko 3 osoby. Jakaś para młodych ludzi siedzących przy jednym stoliku i 1 zakapturzony facet z 2 opróżnionymi butelkami po soju na stoliku. Wyglądał jakby spał. Usiadłaś przy stoliku obok niego. Wydawał się nieszkodliwy. Poprosiłaś o butelkę i kieliszek. Choć i tak z niego nie skorzystałaś. Wzięłaś 1 łyka. Poczułaś jak piekące ciepło spływa powoli w dół twojego przełyku i jak w płucach zbiera ci się ciepło. Poczułaś potrzebę kaszlenia. Jednak nie chciałaś pokazać słabości dlatego wzięłaś kolejnego łyka i następnego. Każdy kolejny był większy i dłuższy. Aż w końcu wypiłaś całą. Postawiłaś ją z hukiem na stół. Twój sąsiad się obudził. Zamówiłaś kolejną butelkę. Kiedy starsza pani ci ją podała zaczęłaś ponownie pić. Poczułaś czyjś wzrok na sobie. Spojrzałaś w stronę tego mężczyzny. Patrzył się na ciebie. Wstał od swojego stolika i się dosiadł. Zabrał ci z ręki butelkę i nalał do kieliszków.

- Damie nie przystoi pić z gwinta.- Powiedział po czym wypił całą zawartość naczynia. Im dłużej na niego patrzyłaś tym bardziej wydawał ci się znajomy. Zaraz przecież to jest………..

Wiem, wiem, wiem

Spóźniłam się.... i to bardzo i w dodatku nie mam nic na swoją obronę.

Jednak mam nadzieję, ze się spodoba.

Part. 13 i taki dość pechowy dla gł. bohaterki nie sądzicie?

Jakie są wasze spekulacje odnośnie faceta z baru? Kim on wg. was jest?

I to "Kim" nie jest podpowiedziom jbc. :)

A może jest? Yyyyyy nie powiem, ale piszcie w komach kto to wg. was moze być.

Następny rozdział

Pozdrawim

~Rosa~